Palong Village
Blijf op de hoogte en volg Ilona
08 Augustus 2017 | Thailand, Sri Phum
8 augustus
8.00u zitten we klaar in de lobby van het hotel. Gered. Pfff: werd om 7u plots wakker. Beetje verslapen.
Ontbeten, uitchecken, bagage achterlaten en go! Dit keer niet in een minivan, maar in een wat stoerdere survival-auto (Jethro zal vast de echte benaming kennen).
Verslag schrijf ik later af, nu geen zin meer. Ik kan de foto's alleen laten zien wanneer ik het bijbehorende verslag 'publiceer'. Bij deze dus het verslag (met foto's) dan pas ik t verslag later wel aan. Het was een zware wandeling vanwege de hitte, maar echt een top ervaring!
Ik vervolg:
Eerst gaan we vlotvaren op een bamboevlot. Aanvankelijk dachten we dat het onderdeel was van de trekking, dus dat we het vlot nodig hadden om aan de overkant van de rivier te komen (onze survivalgedachte), maar het bleek een toeristische attractie en na een kwartiertje vaten stapten we uit en reden we met de survivalwagen verder.
De weg ernaartoe vond ik lang. We begonnen pas met wandelen rond 13.00u en we zaten al om 8.30u in de auto. Dat viel wat tegen. We waren het enige gezin voor deze trekking en we twijfelden of dat positief of negatief was. De kinderen vonden het heerlijk want het leek ze maar niets om met anderen in een ruimte te moeten slapen. Ons had het wel gezellig geleken, speelkameraatjes en voor ons ook leuk om te praten met anderen over hun ervaringen hier. Gelukkig zijn we heus nog niet uitgesproken met elkaar, dus zo was het ook gezellig.
Onderweg liep Nen (een meisje van ongeveer 12-13 jaar) met ons mee. De gids vertelde dat we bij haar gezin verbleven. Nen maakte onderweg bamboebekertjes en liet ons dingen uit de natuur zien. Ook de gids vertelde van alles. De bladeren van de teakboom bevatten de rode (teak)kleur als je ze verpulvert. We hadden ineens een indiaantje (Carice) met rode streepjes op haar wangen.
Met name de temperatuur maakte de wandeling pittig. Het zweet gutste waar het gaan kon. De wandeling duurde tot 15.30u ongeveer.
Moe maar voldaan. Carice vond het wandelen stom. Later, na het spelen met de Palong kinderen, veranderde haar mening over dit uitje.
's Avonds kregen we natuurlijk weer goed te eten, waar oa de bloem van de bananenboom die we geplukt hadden onderweg, in verwerkt was. Echt lekker.
Voor het volksdansen kwamen veel dorpskinderen 'opdraven'. Ineens verschenen ze overal vandaan gekomen in hen mooie klederdracht. De gids vertelde een (lang... te lang voor de kinderen) verhaal over hoe de kenmerken van deze kleding zijn ontstaan. Vuurtje erbij en natuurlijk werden we uitgenodigd om mee te zingen en te dansen.
Rond 21u, pikdonker, hielden we het voor gezien. Onder de klamboe want morgenochtend zouden de hanen ons vroeg wakker maken.
8.00u zitten we klaar in de lobby van het hotel. Gered. Pfff: werd om 7u plots wakker. Beetje verslapen.
Ontbeten, uitchecken, bagage achterlaten en go! Dit keer niet in een minivan, maar in een wat stoerdere survival-auto (Jethro zal vast de echte benaming kennen).
Verslag schrijf ik later af, nu geen zin meer. Ik kan de foto's alleen laten zien wanneer ik het bijbehorende verslag 'publiceer'. Bij deze dus het verslag (met foto's) dan pas ik t verslag later wel aan. Het was een zware wandeling vanwege de hitte, maar echt een top ervaring!
Ik vervolg:
Eerst gaan we vlotvaren op een bamboevlot. Aanvankelijk dachten we dat het onderdeel was van de trekking, dus dat we het vlot nodig hadden om aan de overkant van de rivier te komen (onze survivalgedachte), maar het bleek een toeristische attractie en na een kwartiertje vaten stapten we uit en reden we met de survivalwagen verder.
De weg ernaartoe vond ik lang. We begonnen pas met wandelen rond 13.00u en we zaten al om 8.30u in de auto. Dat viel wat tegen. We waren het enige gezin voor deze trekking en we twijfelden of dat positief of negatief was. De kinderen vonden het heerlijk want het leek ze maar niets om met anderen in een ruimte te moeten slapen. Ons had het wel gezellig geleken, speelkameraatjes en voor ons ook leuk om te praten met anderen over hun ervaringen hier. Gelukkig zijn we heus nog niet uitgesproken met elkaar, dus zo was het ook gezellig.
Onderweg liep Nen (een meisje van ongeveer 12-13 jaar) met ons mee. De gids vertelde dat we bij haar gezin verbleven. Nen maakte onderweg bamboebekertjes en liet ons dingen uit de natuur zien. Ook de gids vertelde van alles. De bladeren van de teakboom bevatten de rode (teak)kleur als je ze verpulvert. We hadden ineens een indiaantje (Carice) met rode streepjes op haar wangen.
Met name de temperatuur maakte de wandeling pittig. Het zweet gutste waar het gaan kon. De wandeling duurde tot 15.30u ongeveer.
Moe maar voldaan. Carice vond het wandelen stom. Later, na het spelen met de Palong kinderen, veranderde haar mening over dit uitje.
's Avonds kregen we natuurlijk weer goed te eten, waar oa de bloem van de bananenboom die we geplukt hadden onderweg, in verwerkt was. Echt lekker.
Voor het volksdansen kwamen veel dorpskinderen 'opdraven'. Ineens verschenen ze overal vandaan gekomen in hen mooie klederdracht. De gids vertelde een (lang... te lang voor de kinderen) verhaal over hoe de kenmerken van deze kleding zijn ontstaan. Vuurtje erbij en natuurlijk werden we uitgenodigd om mee te zingen en te dansen.
Rond 21u, pikdonker, hielden we het voor gezien. Onder de klamboe want morgenochtend zouden de hanen ons vroeg wakker maken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
